Minggu, 13 Desember 2009

tugas bahasa jjawa

Ayam Wuruk, Syri Rajasanagara,
Ratu kang kaping IV ing Majapait (tahun 1350 - 1389)

Awit saking gedhéné lelabuhané Patih Gajahmada, nagara Majapait saya suwé saya misuwur kuwasané.
Prabu Ayam Wuruk tetep jumeneng ratu agung binathara ngerèh sapepadhaning ratu.
Sang Nata krama oleh nakdhèrèke piyambak kang wewangi Retna Susumnadewi.
Para santanané padha ginadhuhan tanah dhéwé dhéwé ing samurwaté. Déné kuwajibané para santana utawa adipati mau ing mangsa kang wus ditamtokaké kudu ngadhep ing panjenengané Nata, mulané kabèh padha duwè dalem becik becik ana ing Majapait, muwuhi asrining nagara.
Ing jaman iku ana pujangga kraton aran "Prapanca" (Budha).
Ing tahun 1365 pujangga iki nganggit layang kang aran Nagarakertagama.
Ana manèh pujangga aran Empu Tantular nganggit layang Arjunawiwaha.
Majapait ing wektu iku emèh mbawahaké satanah Indhiya Wétan kabèh, kayata: Tanah Jawa Wétan lan Tengah, Sumatra, wiwit Lampung tekan Acih (Perlak), Bornéo (Banjarmasin), Sélebes (Banggawai, Salaiya, Bantaiyan), Florès (Larantuka), Sumbawa (Dompo), saparoning Malaka lan sabageyaning Nieuw Guinéa.

Tanah Sundha ora ditelukaké. Kang jumeneng ratu ana ing tanah Sundha mau ajejuluk Prabu Wangi, putrané putri dilamar Prabu Ayam Wuruk iya dicaosaké, ananging Prabu Wangi banjur pasulayan karo Patih Gajahmada, nganti dadi perang.
Prabu Wangi séda ing paprangan lan akèh punggawané kang mati ana paprangan; ewadéné tanah Sundha ora dibawah Majapait, isih madeg dhéwé ing saterusé.

Ing Jaman samono paro ajar utawa pandhita (agama Budha utawa Syiwah) mèlu nindakaké paprentahan nagara, mulané padha diparingi lungguh bumi dhéwé dhéwé kang diarani bumi: Pradikan.
Padésan ing sakubenging candhi utawa padhépokaning para pandhita lumrahè uga dadi bumi pradikan, wongé diwajibaké jaga lan ngopèni candhi padhépokan mau.
Kawula liyané padha kena pajeg prapuluhan (saprapuluhing pametuning buminé), lan kena ing pagawéyan gugur gunung lan sapepadhané.
Pajeg rajakaya, pajeg panggaotan lan tambangan ing wektu samono iya wis ana.
Pametoning praja gedhé banget, perlu kanggo ragad perang lan kanggo kapraboning Sang Nata sarta kanggo yeyasan nagara, kayata: kraton, gedhong gedhong, pasanggrahan pasanggrahan lan liya liyané.

Ing nagara Majapait wis akèh omah kang becik becik, payoné sirap, déné omah kang lumrah padha apager gedhég, ananging ing jero racaké ana pethiné watu kang santosa perlu kanggo nyimpen barangé kang pangaji.
Wong wong dhèk jaman samono padha doyan nginang, senengané padha tuku bala pecah saka juragan Cina, pambayare nganggo dhuwit sing diarani Kèpèng.
Wong lanang padha ngoré rambut, wong wadon gelungan kondhé. Wiwit enom wong wong padha nganggo gegaman keris, lan gegaman iku kerep diempakaké.
Wong yèn mati jisime diobong, yèn sing mati iku bangsa luhur utawa wong sugih bojo bojoné (randha randhané) padha mèlu obong.
Ora adoh saka nagara ana papan kanggo adu adu kéwan utawa uwong utawa kanggo karaméyan liya liyané. Papan iku arané "Bubat"
Sang Nata kerep lelana tinggal nagara, ing Blambangan sauruté iya tau dirawuhi.

Prakara perdagangan iya dadi gedhé banget, awit saka majuning lelayaran kagawa saka kèhing nagara nagara kang kabawah ing Majapait sing kelet letan sagara.
Bab kagunan, kayata: ngukir ukir sapepadhané, kombule ing Tanah Jawa Wétan dhèk pungkasané abad kang katelulas, lan ing wiwitané abad kang pat belas, mung baé panggawéné reca reca kang apik apik iku nganggo tuntunaning wong Indhu utawa nurun kagunan Indhu.
Cekaking carita: Nalika panjenengané Prabu Ayam Wuruk iku, Majapait lagi unggul unggule, samubarang lagi sarwa onjo.
Prabu Ayam Wuruk tilar putra kakung miyos saka selir asma "Bhre Wirabhumi" jumeneng Nata ana ing bagéyan kang wétan.
Déné kang nggentèni keprabon Majapait putra mantuné Sang Nata, ajejuluk Wikramawardhana (tahun 1389 - 1400).
Ing tahun 1400 Sang Prabu sèlèh keprabon, kersané arep mandhita, ananging sapengkeré Sang nata, putra lan sentanané padha rebutan nggentèni keprabon.
Prabu Wikramawardhana banjur kapeksa kundur jumeneng ratu manèh nganti tekan tahun 1428.
Sajroning jumeneng sing kèri iki Sang Prabu nerusaké merangi santanané kang wus kabanjur ngraman nalika Sang Prabu jengkar saka kraton.
Rèhning perang iki nganti suwé dadi nganakaké kapitunan akèh lan karusakan gedhé, awit teluk telukan ing tanah sabrang banjur padha wani mbangkang wus ora gelem kabawah Majapait.
Tataning kawula iya banjur rusak. Prakara patèn pinatèn wis dadi lumrah.
Akèh wong main lan adu jago totohané gedhéni.
Ing tahun 1428 - 1447 kang jumeneng nata ratu putri jejuluk Retna Dewi Suhita, putrané Prabu Wikramawardhana saka garwa paminggir.
Terusé banjur banjur Prabu Kertawijaya (1447 - 1452) lan manèh Prabu Bhra Hiyang Purwawisyesa (1456 - 1466), Pandan Salas (1446 - 1468), banjur Prabu Bhrawijaya V (1468 - 1478).
Mungguh babade ratu ratu kang wekasan iki ora terang, mulané ora disebutaké.
Ana ratu ing nagara Keling (salor wétané Kedhiri, sakidul kuloné Surabaya) jejuluk Prabu Ranawijaya Giridrawardhana ngelar jajahan nelukaké Jenggala, Kedhiri lan uga mbedhah Majapait (tahun 1478).
Bedhahè Majapait iku kuthané ora dirusak, awit ing tahun 1521 lan 1541 nagara Majapait isih kecrita kutha kang gedhé.
Suwé suwé kutha Majapait dadi rusak, awit wong wongé kang ora seneng kaerèh ing kraton liya, padha genti genti ninggal negarané, nglèrèg marang tanah Bali.
Saiki Majapait mung kari patilasan baé, awujud pager bata tilas mubeng lan tilas gapura (Candhi Tikus, Bajang Ratu).
Isih sajroning jaman Majapait, agama Islam wis mlebu saka sathithik, saya suwé saya bisa ngalahaké dayaning agama Indhu ana ing Jawa Wétan.

Mungguh kaananing tanah Sundha ing wektu iku ora pati kasumurupan.
Sawisé krajan Tarumanagara dhèk abad 4 lan 5, mung ana kang kacarita krajan Sundha ing tahun 1030 nagarané kira kira ing Cibadhak.
Enggoné ora ana wong manca kang mlebu mrono, marga saka kèhing bajag kang padha nganggu gawé ing sauruting pasisir.
Ing Priyangan sisih wétan ana krajané aran Galuh, kang ngadegaké ayaké ratu aran Pusaka, ratu liyané jejuluk Wastukencana lan Prabu Wang(g)i.
ing tahun 1433 Sang Ratu Dewa iya Raja Purana, ngadegaké kutha anyar aran Pakuan (Batutulis).
Karajan iki aran Pajajaran. Tulisan kang ana ing watu kono nerangaké manawa Sang Prabu yasa segaran.
Pajajaran semuné krajan rada gedhé lan ngerèhaké Cirebon barang.

tugas bhs jawa

Karajan Mataram Nalika Jumenengé Sénapati
(tahun 1582 - 1601)

Ana wong linuwih sinebut Kyai Gedhé Pamanahan, asalé mung wong lumrah baé.
Jalaran saka akèh lelabuhané marang Sultan Pajang, banjur didadèkaké patinggi ing Mataram.
Nalika iku tanah Mataram durung reja lan Pasar Gedhé, padunungané Kyai Pamanahan mau isih awujud désa.

Putrané Kyai Gedhé Pamanahan kang asma Sutawijaya utawa Radèn Bagus, utawa Pangéran Ngabèhi Loring Pasar iku dipundhut putra angkat déning Sultan Pajang lan nganti diwasa tansah ana ing kraton , dadi mitrané Pangéran Pati yaiku Pangéran Banawa.
Ing tahun 1575 Sutawijaya gumanti kang rama ana ing Mataram, oleh jejuluk Sénapati Ing Ngalaga Sahidin Panatagama.
Panémbahan Sénapati (Sutawijaya) mau banget ing pangarahé supaya bisa jumeneng ratu.
Ing sasi Mulud ora ngadhep marang Pajang, lan Pasar Gedhé didadèkaké bètèng, ndadèkaké kuwatiré Sultan Adiwijaya.
Kelakon ora suwé banjur peperangan, Adiwijaya kalah lan ing tahun 1582 séda jalaran karacun.
Pangéran Banawa ora wani nglawan Sénapati.
Sénapati banjur ngaku jumeneng Sultan, sarta pusakaning kraton kaelih marang Mataram.
Sénapati ngerèhaké Mataram ing tahun 1586 - 1601.
Jajahan jajahan karaton Pajang kang wis kasebut ndhuwur kaerèhaké ing Mataram kanthi ngrekasa banget.
Sénapati kepeksa kudu kerep perang, kayata: perang karo Panaraga, Madiyun, Pasuruwan lan luwih luwih karo Blambangan.
Ewadéné Blambangan iku ora bisa kalah babar pisan. Karo Sénapati memitran.
Banten arep ditelukaké, nanging ora bisa kalakon.
Galuh pineksa karèh Mataram.
Ing nalika iku akèh kutha kutha pelabuhan kang ramé, padha ditekani wong Portegis, ora lawas wong Walanda iya padha nekani ing kono.
Dedagangané mrica, pala, cengkèh, kapas lan barang barang liyané akèh, nanging bab kawruh lan kagunan ora pati diperduli.
Ing tahun 1601 Sénapati séda, kang gumanti putra Mas Jolang. Pasaréyan Sénapati nunggal kang rama ana ing Pasar Gedhé sarta padha pinundi pundhi.

Senin, 19 Oktober 2009

Tugas Pak Nyamat

 Nyinau Basa Jawa Kanthi Raos Tresna

 

Akih seng guneman yen bilih basa jawa iku angel. Malah ana barang seng nduwe pendapat yen nyinau basa jawa kuwi luwih angel disbanding karo nyinau basa manca. Mangka seng nduwe pendapat mau yo wong jawa. Kepriye kok bisa mengkana ?? Apa bener basa jawa iku angel tenan ? Guneme wong tua, sakbenere basa jawa iku ora angel. Menawa di gawe angel yo dadi angel tenan. Basa jawa dianggep angel amarga ing basa jawa ana seng di wastani undhak-usuk utawi unggah-ungguh basa. Unggah-ungguh basa mau kaperang dadi papat. Ngoko lugu, ngoko alus, karma lugu, lan karma alus. Saking unggah-ungguhing basa jumlahe papat mau seng di anggep paling gampang yo ngoko lugu. Basa ngoko lugu akeh digunakake ing bebrayan Jawi, digunakake kanggo guneman wong tuwa marang wong enom, utawa anak, uga kanggo guneman bocah lan bocah, utawa wong tuwa marang wong tuwa kang wis cedhak srawunge.

Dene unggah-ungguh basa sing di anggep angel yakuwi basa karma alus, amarga kudu akeh ngapalake tembung-tembung, mligine tembung sing kanggo NGAOSI marang wong tuwa. Babagan undha-usuk utawa unggah-ungguhing basa KALAWAU tumrap para siswa bisa kasinau ing salebete wulangan basa jawa ing pawiyatan wiwit anane Keputusan Gubernur Jawi Tengah Nomer 895.5/01/2005 ngengingi Kurikulum Basa Jawa, Basa Jawa langsung dadi wulangan wajib sing diwenehke ing pawiyatan-pawiyatan wiwit tataran SD(Sekolah Dhasar) nganti tekan SMA(Sekolah Menengah Atas). Sakdurunge ana keputusan gubernur kasebut, wulangan basa jawa naming dienggo jangep-jangkep, namung diwulangke ing tataran SD tekan SMP. Sakpunika basa jawa entuk kalodhangan mirunggan, muga-muga wae bisa njalari basa jawa dadi ngrembaka, ora ajeg mrihatinake.

Akeh para nimpuna basa sing padha gunem bilih sejatine seng njalari basa jawa dadi mrihatinake kuwi ora liya ya saka wong jawa dhewe. Sakbagian gedhe wong jawa ora ngulinakake mawa basa jawa ing gesang paditene. Pawadane bilih basa jawa ora praktis, kurang komunikatif, lan liya-liyane. Kanyataan wekdal mau akeh kaluarga-kaluarga jawa anggene padha nggulawenthah putrane ora nganggo basa jawa. Utamane ibu-ibu, sanajan asli wong jawa, nanging kaya-kaya wis lali marang basa jawa. Kabukten pas nduwe putra, wiwit lair putrane wis dikulinakake mawa basa Indonesia. Babar pisan ora dikulinakake micara basa jawa.

Dadi para putra padha ora dhong marang basa jawa. Apa meneh unggah-ungguhe. Saperangan ibu-ibu kalamau padha kanda yen ing jaman teknologi sarwa maju kuwi basa jawa ora patek prelu lan malih sakpunika umume padha nganggo basa Indonesia. Pramila pilih nganggo basa Indonesia wae sing guneme gampang. Pamanggih kalawau ana benere nanging uga akeh klirune. Wis dingerteni ing akeh bilih basa jawa kuwi ora mung bisa kanggo srawungan wae.



Nabila Rifka

Tugas Pak Nyamat

 Nyinau Basa Jawa Kanthi Raos Tresna

 

Akih seng guneman yen bilih basa jawa iku angel. Malah ana barang seng nduwe pendapat yen nyinau basa jawa kuwi luwih angel disbanding karo nyinau basa manca. Mangka seng nduwe pendapat mau yo wong jawa. Kepriye kok bisa mengkana ?? Apa bener basa jawa iku angel tenan ? Guneme wong tua, sakbenere basa jawa iku ora angel. Menawa di gawe angel yo dadi angel tenan. Basa jawa dianggep angel amarga ing basa jawa ana seng di wastani undhak-usuk utawi unggah-ungguh basa. Unggah-ungguh basa mau kaperang dadi papat. Ngoko lugu, ngoko alus, karma lugu, lan karma alus. Saking unggah-ungguhing basa jumlahe papat mau seng di anggep paling gampang yo ngoko lugu. Basa ngoko lugu akeh digunakake ing bebrayan Jawi, digunakake kanggo guneman wong tuwa marang wong enom, utawa anak, uga kanggo guneman bocah lan bocah, utawa wong tuwa marang wong tuwa kang wis cedhak srawunge.

Dene unggah-ungguh basa sing di anggep angel yakuwi basa karma alus, amarga kudu akeh ngapalake tembung-tembung, mligine tembung sing kanggo NGAOSI marang wong tuwa. Babagan undha-usuk utawa unggah-ungguhing basa KALAWAU tumrap para siswa bisa kasinau ing salebete wulangan basa jawa ing pawiyatan wiwit anane Keputusan Gubernur Jawi Tengah Nomer 895.5/01/2005 ngengingi Kurikulum Basa Jawa, Basa Jawa langsung dadi wulangan wajib sing diwenehke ing pawiyatan-pawiyatan wiwit tataran SD(Sekolah Dhasar) nganti tekan SMA(Sekolah Menengah Atas). Sakdurunge ana keputusan gubernur kasebut, wulangan basa jawa naming dienggo jangep-jangkep, namung diwulangke ing tataran SD tekan SMP. Sakpunika basa jawa entuk kalodhangan mirunggan, muga-muga wae bisa njalari basa jawa dadi ngrembaka, ora ajeg mrihatinake.

Akeh para nimpuna basa sing padha gunem bilih sejatine seng njalari basa jawa dadi mrihatinake kuwi ora liya ya saka wong jawa dhewe. Sakbagian gedhe wong jawa ora ngulinakake mawa basa jawa ing gesang paditene. Pawadane bilih basa jawa ora praktis, kurang komunikatif, lan liya-liyane. Kanyataan wekdal mau akeh kaluarga-kaluarga jawa anggene padha nggulawenthah putrane ora nganggo basa jawa. Utamane ibu-ibu, sanajan asli wong jawa, nanging kaya-kaya wis lali marang basa jawa. Kabukten pas nduwe putra, wiwit lair putrane wis dikulinakake mawa basa Indonesia. Babar pisan ora dikulinakake micara basa jawa.

Dadi para putra padha ora dhong marang basa jawa. Apa meneh unggah-ungguhe. Saperangan ibu-ibu kalamau padha kanda yen ing jaman teknologi sarwa maju kuwi basa jawa ora patek prelu lan malih sakpunika umume padha nganggo basa Indonesia. Pramila pilih nganggo basa Indonesia wae sing guneme gampang. Pamanggih kalawau ana benere nanging uga akeh klirune. Wis dingerteni ing akeh bilih basa jawa kuwi ora mung bisa kanggo srawungan wae.



Nabila Rifka

Rabu, 26 Agustus 2009

Tugaas B.jwa

1. Ana gula,ana semut: Panggonan sing akeh rejekine , mesti akih sing nekani
  Warteg Bu Ngatinah kathah ingkang numbasi,amargi panggenanipun resik,daharanipun echo sanget.
2. Anirna patra: Ngungkiri tulisane dewe
  Bagus wis gawe peraturan,saben wengi kudu sinau. Kala wingi Bagus pikantuk dolanan komputer saking Sugab. Bengine, Bagus ora sinau malah dolanan computer. 
3. Arep jamure emoh watange: Gelem kepenake,ora gelem rekasane
  Kala wingi Pak Nyamat ngutus murid 8D kanggo kerja kelompok. Budi, Adit, Agram sak kelompok.Kerja keompoke ning omahe Adit.Adit lan Chandra ngerjakna tugas,ananging Agram malah dolanan laptop.Agram mung nitip jeneng bae.
4. Asu gedhe menang kerahe: Wong kang dhuwur pangkate, mesthi wae luwih duwur panguasane
  Pak Taka menika manager HRD wonten OK TV.Gajine luwih akih lan panguasane luwih gede dibandingke karo Sayuti.Sayuti menika OB wonten OK TV.Dadi Pak Taka saget ngutus Sayuti amargi pangkate luwih duwur.
5. Ana catur mungkur: Ora seneng nyampuri urusaning wong liya
  Pak Agram gadhah masalah gede banget.Pak Marga kuwi rencange pak Marga saking alit.Angger ana masalah mesti Pak Agram cerita karo Pak Marga.ananging wektu ana masalah iki Pak Agram ora cerita karo Pak Marga.Sanajan Pak Marga kancane Pak Agram kawit cilik Pak Marga ura takon masalahe Pak Agram.
6. Anak polah bapa kepradah: Wong tua melu repot,amarga tumindhak anake.
  Agram kuwi nderek ngagem Narkoba .Agram kecekel polisi.Pak Marga tiang sepuhe Agram melu keisinan amarga tingkah polahe anake.Pak marga dianggep ura bisa ndidik anak.
7. Arep nangkane emoh pulute: Gelem kepenake,emoh nglakoni rekasane.
  Agram,Marga,Grama menyang Semarang numpak mobil.Ing tengah dalan mobil sing ditumpaki Agram Marga lan Grama mogok.Agram lan Marga dandani mobil.Nanging Gram aura ngewangi malah dolanan Hp.Wektu mobile wis bisa Grama langsung numpak mobil.
8. Mbidung api rawag: Ethok-ethok nulung nanging sejatine arep ngrusuhi
  Agram duwe masalah karo Thana.Agram kuwi seneng karo Thana.Adoo kuwi kancane Agram lan Thana.Adoo kuwi padha bae seneng karo Thana.Adoo ethog-ethog ngewangi Agram supaya bisa apikan maneh karo Thana.Ananging Adoo ngedu Thana lan Agram.Ura apikan malah dadi musuh.
9. Belo melu seton: Bisane mung melu-melu,ora ngerti sing dikarepake mburu uceng.
  Agram nemoni kancane sing lagi kumpul-kumpul.Agram wis akrab karo kanca-kancane kuwi.Salah siji kancane Agram,Marga nakoni,Agram melu apa ora,tanpa basa-basi Agram jawab ya.Sorene Agram lan bala-balane mlayu ning lapangan,nyatane bala-balane malah tawuran.
10. Bebek diwuruhi nglangi: Wong pinter diulang mesthi gelis bisa.
  Airva kuwi bocah sing pinter.Wektu diterangje gurune Thana ngerungokake.Mulane kuwi Thana cepet bisa utawa maksud apa sing diterangke gurune mau.
11. Cengkir ketindihan kiring: Wong lanang di dhisiki anggeni rabi dening adhine.
  Agram kuwi kang mase Thana.Thana kuwi duwe pacar jenenge Natha.Wong loro kuwi arep nikah.Agram during duwe bojo.Dadine Thana nglangkahi Agram.
12. Crah agewe bubrah,rukun agawe santosa: Pasulayan njalari ringkeh, kerukunan njalari kuwat.
  Bangsa Indonesia mesthi kalah ning peperangan.Amargi kurang rukun utawa kurang kerja sama.Perange daerah-daerahan.Bareng ana rasa rukun lan kerja sama.Rakyat Indonesialangsung nyerang Penjajah bareng-bareng.Penjajah kalah amarga bangsa Indonesia wis duwe rasa rukun.
13. Cikal apupus linar : Wong oleh bagian kang luwih saka musthine.
  Dina iki Thana ultah.Esuke ning sekolahan entuk hadiah 100,000 saka jajan 2 kelinci.Wektu sore Thana entuk amplop saka bank lan Thana menang undian 30.000.000 rupiah.Wektu bengi,Thana kaget ana hadiah ultah saka Agram pacare.

14. Kerubuhan Gunung : Wong nemoni kesusahan sing gedhe banget. 
  Agram pas bali sekolah tiba ning lapangan basket.Wektu nyebrang Agram ameh ditabrak motor.Sikile lecet kabeh.Ning omah didukani Pak Lakub,amarga bali telat lan ditelpon wali kelase,amarga Agram bijine elik-elik.
15. Kuncung nganti tumekan gelung : Suwi banget anggone ngenteni.
  Thana lan Natha arep belajar kelompok bareng ning omahe Athan.Thana lan Natha semayan mangkat bareng-bareng.Thana ngongkon Natha supaya ngenteni ning prapatan cedak SMP 3 jam 3.Sorene,Natha ngenteni Thana ning prapatan cedak SMP 3.Anggoni ngenteni suwi benget nganti tekan 5.Nyatane Thana mau keturon.
16. Mirang kampuh jingga : Mbalela marang Negara.
  Pahlawan rela mati kanggo mbela Negara lan merjuangke supaya Negara Indonesia cepet merdeka saka penjajahan.
17. Ngajari bebek nglangi : Panggawean sing ora ana paedahe. 
  Agram kawit wingi kerjaane ngelamun terus,padahal sesuk ana ulangan Bahasa Jawa.

18. Cedhak kebo gupak = sesrawungan karo wong ala bisa melu-melu
  Adoo kuwi bocah sing becik,sakiki Adoo kuwi balane Odi.Odi kuwi bocah sing nakal,senengane ngrokok,bolos sekolah.Adoo sakiki melu-melu Odi.Adoo dadi ngrokok lan senengane bolos sekolah.
19. Beras wutah arang bali menyang takere = barang kang wis owah ora bakal bali kaya maune
  Arga weruh coklat ning meja makan.Amarga Arga seneng coklat,coklate langsung dipangan Arga.Adike Arga,Argi teko saka dolanan nangis gara-gara coklate ilang.Arga njaluk pangapura karo Argi.Argi njaluk coklate bali meneh.
20. Baladewa ilang gapite = wong gagah kang ilang kakuwatane, kaluhurane (ora duwe panguwasa)
  Pak Gaga menika tiang ingkang sugih sanget.Daleme ageng sanget lan babunipun kathah sanget,Anaging sawetosin dintenPak Gaga punika gadah masalah wonten kantore lan dipunpecat.Pak Gaga dados mboten gadah punapa-punapa.Dalemipun disade lan mboten gadhah babu maleh.

Minggu, 15 Maret 2009

sakIt....

hAti Q sKit t'tSuK sEmb!Lu...
Q mEnCoBA b'tHan wLopUn mNyAkItkan..
mEreKA seAkan bGTu mUdah mEraAnGkAi kTA"....
UnTuK mNyaKtI pRaSAaN_qUw...

Kamis, 12 Maret 2009

mY bDay...!!!!!!!!!!!


eCh g nGrAsA ne qUw uLtah....




hmmmmm...



g tRasa qUw dah 13 th.......






Kamis, 05 Maret 2009

hmmmmmm...

Aduh gMn nEch....
kEmaRiN qUw remIdi mATh kLaSiKal..........



Q G p'sIaP an sMa s-kLi...



hehehehe

Minggu, 01 Maret 2009

He5e




Q n mB hAnNie.....


Nie AdX qUw yG nKal" ...

Biografi DR.FL Tobing., nich tGz dR bu NunGkY




BioGrAfi DR.FL.ToBiNg

Judul Buku : Biografi DR.FL.Tobing.
Penulis buku : Zaidir Jalal.
Nama penerbit & kota terbit : Mutiara Sumber Widya/Jln. Salemba Tengah No.38 Jakarta Pusat.
Cetakan & Tahun terbit : 1348/1992



No
Aspek
Uraian
1
Nama Tokoh
DR.FL.Tobing
2
Tempat Tanggal Lahir
Sibuluan Sibolga,Kabupaten Tapanuli 19 Februari 1899
3
Profesi Tokoh
Dokter, dan beberapa kali menjadi Menteri
4
Awal Karier Tokoh
Awalnya Beliau sekolah di Europase Lagere School,lalu dia mendapat panggilan dari Sovia padahal dia tidak penah mendaftar,karena dia ingin menjadi ahli hukum.Tapi dia mengikuti tes tersebut.Benar saja dia berhasil lulus Ujian masuk Stovia.Tahun demi tahun dia jalani tanpa kesulitan, karena dia memang anak yang cerdas.
5
Tahapan KArier tokoh
Setelah lulus dari Stovia Dia di tugas kan di C B Z (Kini Ruamh Sakit Pusat Dokter Cipto Mangun Kusuma).Dua tahun kemudian dipindah kan ke rumah sakit Tenggarong,Kaltim.Tahun 1931 Dipindahkan ke bagian bedah rumah sakit umum Surabaya.Pada tahun 1935,setelah selesai menyelesaikan studinya dalm ilmu bedah, barulah dia dipindahkan ke derah asalnya Tapanuli,mula-mula ditugaskan ke rumah sakit padang Sidempuan, Kemudian pada 1937 dipindahkan lagi ke Rumah Sakit Sibolga.Pada saat melawan penjajah,dia ikut andil.Lalu dia di angkat menjadi Menteri Penerangan,Menteri Urusan Hubungan Antar Daerah,Menteri Negara Urusan Transmigrasi, setelah itu barulah dia bisa beristirahat dan menikmati hari-hari tuanya
6
Perjuangan Tokoh Mengejar Profesi
Untuk mengejar profesinya menjadi dokter,tak ada halangan yang berarti,Karena memang dia anak yang pintar.Tapi,awalnya dia tidak ingin menjadi dokter,dia pun tak tau siapa yang mendaftarkan diri nya di sekolah kedoktern.
7
Hal-hal yang patut diteladani
Dia mempunyai rasa toleransi yang besar terhadap agama lain,sederhana,dalam pakaian maupun gaya hidup,jujur,suka menolong dan tidak materialistis.Dia juga mecintai produk dalam negeri.
8
Pendapat tentang tokoh tersebut
Beliau adalah tipe orang yang sangat sederhana,baik.Dia sangat berbakti pada Negara.Dia juga sangat disiplin pada waktu.Padahal kadang orang-orang besar suka mengulur waktu.Tipe orang yang bertanggung jawab kepada pekerjaan nya.


BioGrAfi DR.FL.ToBiNg


Kalau kita sekali waktu mengunjungi kota Sibolga atau kota Medan, make kita akan mendengar atau mungkin pula membaca nama salah satu jalan besar di kota itu” Jalan dr. F.L Tobing.”.Pasti kita bertanya-tanya siapakah beliau????????? & bidang apa yang di gelluti nya???.

Dokter Ferdinant Lumban Tobing di lahirkan di desa Sibuluan Sibolga, Kabupaten Tapanuli Tengah pada tanggal 19 Februari 1899. Putra dari Herman Lumbang tobing gelar raja guru dan Ibunya Laura boru Sitanggang. Mereka mempunyai 9 orang anak, enam diantaranya perempuan.F.L Tobing merupakan anak laki-laki tertua dan keempat.

Bapak Herman L.Tobing adalah seorang guru Sekolah desa, di samping itu juga seorang pengurus gereja Protestan di desa Sibuluan. Dia hidup berkecukupan bersama anak dan istri. Semua anak-anak beliau di besarkan di kota itu kecuali dr. Ferdinant Lumbang Tobing. Dia di jadikan anak angkat oleh Bapak Jonatan, Seorang pendeta & pengurus gereja Protestan di Depok. Beliau pun otomatis mengikuti ayah angkatnya. Walaupun sebenarnya Bapak herman berat melepaskan.Pada tahun 1906, selah tiba waktunya sekolah, Beliau di masukkan Bapak Jonatan ke sekolah Belanda E L S (Europese Lagere School) di Depok. Kemudian di pindahkan E L S Bogor di mana ia tamat dan memperoleh ijasah pada tahun 1914.

Begitu Ferdinand lulus dari E L S ia mendapatkan panggilan untuk mengikuti ujian masuk Stovia( School Tot Opleiding Voor Indische Arts) di Batavia, Jakarta sekarang.Baginya panggilan ini merupakan sesuatu yang amat mengherankan. Ia sama sekali tidak mendaftar menjadi dokter. Ia ingin menjadi ahli hukum. Karena itu semua orang terheran-heran. Tanpa pilir panjang lagi bapak jonatan menyetujui. Siapa tahu dengan kecerdasan otak ferdinant, ferdinant bisa lulus. Tapi Ferdinant masih ragu-ragu, lalu dia bertanya kepada pegawai Stovia.Si pegawai pun membenarkan,kemudian Ferdinant memutuskan akan ikut ujian tapi dengan satu syarat jika kemudian hari timbul persoalan mengenai surat panggilan di tidak mau di salah kan.
Dengan hati yang tenang Ferdinant mengikuti tes masuk. Ternyata dia lulus karena dia memang anak yang cerdas.Kepercayaannya terhadap kemampuannya semakin bertambah.

Karena itu lebih giat & lebih rajin belajar.Tahun demi tahun dia lalui tanpa banyak kesulitan.Ia sudah sampai pada tingkat 3 & hampir melupakan kisah kenapa dia menjadi mahasiswa sekolah Stovia Ferdianant L tobing menyelesaikan pendidikannya di Stovia dengan mendapat gelar Indisches Arts pada tahun 1924.Ia segera di tugaskan di Bagian penyakit menular di CBS, yang kini disebut Rumah sakit Umum Pusat Cipto Mangunkusuma.Dua tahun kemudian dia dipindahkan ke Rumah Sakit Tenggarong, Kutei Kaltim. Lima tahun kemudian dia dipindahkan lagi ke Bagian Bedah ia juga diberi kesempatan memperdalam pengetahuannya dalam ilmu bedah.Pada tahun 1935, setelah menyelesaikan studinya dalam ilmu bedah, barulah dia dipindahkan daerah asalnya Tapanuli.Lalu dia menikah dengan Anna Paulina Elfringhoff Rincap.Keluarga itu di karuniai 7 orang anak.Putra putri dr.Tobing mengalami kesulitan dalam melanjutkan pendidikan karena mereka tumbuh dalam situasi tanah air kita yang sedang bergejolak.Zaman pendudukan jepang dll.

Dr.Ferdinant ikut andil dalam memperjuangkan Kemerdekaan Indonesia.Dia ikut mengobati orang-orang Indonesia yang di siksa oleh Tentara Jepang.

Pada Agresi militer Belanda II Belanda dr. Tobing di angkat menjadi Gubernur Militer daerah tapanuli & Sumatra Timur. Beliau di angkat pula sebagai Gubernur Sumatra Utara,tetapi di tolak.Karena Beliau menolak, beliau menolak meka diangkat menjadi Gubernur yang diperbantukan Pada kementerian dalam Negeri.Pada KabinetAli I, ia diangkat menjadi Menteri Penerangan (Agustus 1953-1955),Kemudian Menjadi menteri kesehatan ad interin (Agustus samapi dengan Oktober 1955),karena merasa usianya sudah lanjut,maka di usia 1956 dia meminta beristirahat,pemerintah mengabulkan permintaanya.
Tetapi belum lama ia menikmati masa tuanya dia telah dimintai memangki jebatan baru sebagai Menteri Urusan Hubungan Karya Daerah dalam Kabinat Karya Juanda. Ini terjadi bula April 1957.Kemudian dari Juni 1958 sampai dengan 1959 menjadi Menteri Urusan Transmigrasi pada Kabinet Karya yang telah di rombak. Pada tahun 1959 Kabinet itu mengembalikan mandatnya kepada pemerintah dan membubarkan diri .Dengn demikian berakhir pula lah jabatan dr.Tobing sebagai Menteri dalam Kabinet itu.

Emmmmm…!!!
Benar-benar anak bangsa yang berbakti pada Negara!!!
DR.FL.Tobing adalah orang yang sangat cerdas…dia ikut andil dalam memperjuangkan kemerdekaan Indonesia.
Banyak yang dapat kita contoh dari beberapa sifat yang dimiliki oleh beliau.
Dokter F.L Tobing adalah seorang pemeluk agam Kristen yang kuat.Tapi sebagai orang yang terpandang dan terpelajar, beliau memiliki rasa toleransi yang kuat.Setiap kali rakyat menyediakan makanan baliau minta agar di periksa dulu jangan sampai makanan yang di larang olah agama islam turut terhidangkan.
Beliau juga di kenal sebagaiorang yang penolong..Kesederhanaan dr.Tobing terlihat dalam kehidupan rumah tangganya sehari-hari dan sangat menonjol pula pada dirinya.Dalam berpakaian ia sangat sederhana, baik semasa menjadi dokter, residen, gubernur militer , ia tidak berubah.
Dia juga sebagai pribadi yang ramah,sabar,tenang tapi disiplin dan tidak lemah.


J*Thank You*J
Teacher: Parent: From:





Agnes Rihati K. Darmono .SH Nabila rifka Annisa (7 Che/14)

hehehehehe nIch cNtOh Q dUnKs.....

tGz sLaLu di kRj kan tpaaaaaaaat wKtu......

Minggu, 22 Februari 2009


iCh Q emut ea...
tO kOk dA sTan mA" kEbHo di sMpG Q eaw..
hi.....

Minggu, 15 Februari 2009

woi plen!!!!!!!!!!!

Q lG cDh bGt niEeeeeeeeeeeeh..................................






seeeeeeeeeeeeebeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel.........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





huuuuuuuuuuuuuuuuuuuuhhhhhhhhhhhhhhhhh

Minggu, 04 Januari 2009